ابوالفضل احمدبن ابي طاهر طيفور بغدادي معروف به ابن طيفور اديب و كاتب عرب و ايراني الاصل و اهل خراسان، در سال 204 ق در بغداد زاده شد. پس از گذراندن مقدماتِ تحصيل، در بغداد به كتابت اشتغال يافت و در اين شهر با بسياري از مشاهير علم و ادبِ آن زمان آشنا شد. از آن جا كه ابن طيفور، اهل ذوق و فهم بود، در سايه‏ي دانش گسترده و طبع لطيف خود، شعر نيز مي‏سرود و از اين جهت، شهرت بسيار يافت. اين طيفور در زمينه‏ي نويسندگي و شاعري، آثاري از خود به يادگار گذاشته كه: القابُ الشُّعراء، تاريخ بغداد، الفُصُول المُختارَه و ديوان اشعار از آن جمله است. ابن‏طيفور سرانجام در 76 سالگي در بغداد وفات يافت و در مقبره‏ي باب الشامِ آن شهر مدفون گشت.